We lopen allemaal gevaar: 50 jaar na Pier Paolo Pasolini
Het is op 2 november exact vijftig jaar geleden dat het levenloze lichaam van de Italiaanse dichter, schrijver en filmmaker Pier Paolo Pasolini (1922–1975) op het strand van Ostia werd gevonden. Hij behoorde tot een van de meest radicale kunstenaars van het naoorlogse Europa. In films als Accattone (1961) en Mamma Roma (1962) gaf hij een stem aan de gemarginaliseerden van de Italiaanse samenleving, terwijl zijn laatste film Salò o le 120 giornate di Sodoma (1975) de wreedheid van macht en consumptie tot in het extreme blootlegde. In zijn essays en polemieken, waaronder Scritti corsari en Lettere luterane, hekelde hij de opkomst van de consumptiemaatschappij en de verstrengeling van politiek, media en kapitaal.
Vijftig jaar na zijn dood klinkt Pasolini’s maatschappijkritiek onverminderd urgent. Hoe lezen we zijn waarschuwingen tegen culturele vervlakking? Wat leren zijn films en geschriften ons over de verhouding tussen lichaam, macht en verbeelding? En hoe resoneert zijn radicale stem vandaag in kunst en politiek?
Met bijdragen van LJ De Brouwer, Jolanda Kooijmans, Piet Joostens en Obe Alkema. Het programma is samengesteld door Lars Meijer.
LJ De Brouwer is opgegroeid in een klein dorpje aan de Belgisch-Nederlandse grens en woont nu al zeven jaar in Berlijn. LJ werkt aan een roman en een dichtbundel rond christelijke lichamelijkheden en verdeelt hun tijd tussen de bibliotheek, om onderzoek te doen naar de geschiedenis van gender, seks en het christendom, en de stad, waar LJ diens lichaam inzet om die geschiedenis aan den lijve te ondervinden. In 2024 werd LJ geselecteerd voor de schrijfresidentie van deBuren.
Obe Alkema (1993, Harlingen) is dichter, publiceerde drie boeken en verschillende chapbooks en werkt bij de gemeente Utrecht. Van hem verschenen bij Het balanseer twee poëzieglossy’s: Obelisque (2018) en Obelisque (2022). In het najaar van 2024 verscheen het eerste deel van zijn memoires Bewogen selfies, ook bij Het balanseer. Hij schrijft over poëzie voor NRC Handelsblad en publiceert in/op verschillende Nederlandse en internationale tijdschriften/platforms.
Piet Joostens (1972) woont in Brussel. Hij was jarenlang redacteur van de literaire tijdschriften Yang en nY, en is een van de oprichters van DeReactor.org, digitaal platform voor literaire kritiek. Hij werkt deeltijds als programmeur voor Internationaal literatuurhuis Passa Porta, schrijft, redigeert en vertaalt. In 2016 publiceerde hij Vaarwel en beste wensen (Polis), zijn persoonlijke bloemlezing uit de poëzie en maatschappijkritische teksten van Pasolini. Onlangs verscheen nog zijn vertaling van het lange ‘bio-bibliografische’ gedicht ‘Poeta delle Ceneri’ (WHO IS ME /Dichter van de as), een bijzondere uitgave van het Belgische filmtijdschrift Sabzian ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Pasolini’s dood.