Voice as Landscape  presenteert:
Borrowing A Distant Hill

~DAG 2~

Een tweedaags festival dat de dynamische wisselwerking tussen taal, beweging en culturele identiteit onderzoekt, met een focus op de stem als een transformerende kracht die naties, culturen en tijd doorkruist. Geworteld in het idee dat taal reist (als een object) op manieren die genuanceerde betekenissen genereren door middel van vorm, linguïstiek en geluidsmaterie, onderzoekt het project het potentieel van de stem als een landschap.

Met: Enrico Dau Yang Wey, S*an D. Henry-Smith, Francisca Khamis Giacoman, Dina Mimi, Alec Mateo, Lorenzo Garcia Andrade, Jonás De Murias, Lou Vives.

Vrijdag staat het werk van Dina Mimi, Enrico Dau Yang Wey, Lou Vives en S*an D. Henry-Smith centraal. Zaterdag draait om het werk van Francisca Khamis Giacoman, Jonás de Murias, Alec Mateo en Lorenzo Garcia-Andrade. Eén van de performances zaterdag betreft een wandeling door de buurt: voor bezoekers met beperkte mobiliteit zal er een alternatieve besteding zijn!

Over de artiesten:

Jonás de Murias componeert soundscapes met hypertekstuele impulsen door het verwerken van gevonden geluids-/taalmaterialen en live stemgeluid, waarbij gevoelens van saamhorigheid, verlangen of catastrofe worden verzameld, getraceerd en ontrafeld. Deze composities nemen de vorm aan van performances, geluidsinstallaties of audiovisuele stukken die in gaan op de manier waarop onze vooroordelen materialiteiten en geluidstexturen relateren aan automatische ideeën over oorsprong of klasse. Jonás benadert de sonoriteiten in ruïnes en opschortingen als toekomstbestendig. Hij heeft artistieke residenties uitgevoerd bij Matadero Madrid, Hammana Artist House, Laboral Centro de Arte, etc., evenals geluidssessies bij Fylkingen Stockholm, Fabra i Coats, Center LGTBI Barcelona, La Capella, Picnic Sessions (CA2M), Veranos de la Villa, Fira Mediterrània de Manresa, Kunstraum Kreuzberg, Sala de Arte Joven de Madrid, This is jackalope, etc.; en tentoongesteld in Matadero Madrid en andere galerieën.

Lou Vives werkt met de repetitie als een overgangszone. Door te schrijven, te performen en te tekenen verkent hen het snijpunt van herinnering, popcultuur en auteurschap. Uiteindelijk is hun praktijk een poging om hun leven te herinneren, waarbij hen erkent dat hun leven door veel mensen werd geleefd. In 2022 studeerde hen af aan de afdeling Moving Image van de Gerrit Rietveld Academie. Hen heeft werk gepresenteerd in verschillende instellingen en contexten zoals; Arti et Amicitiae, Perdu, Garage Noord (Amsterdam); La Casa Encendida, Matadero (Madrid); Fundació Miró (Barcelona); ICA London, en Galeria Zé dos Bois (Lissabon).

Enrico Dau Yang Wey is een kunstenaar, performer en poppenspeler uit Taiwan. Onder hun overkoepelende project [ fertile fields ], heeft Enrico de strak geweven vezels van geluid, landschap en geheugen ontleed door middel van performances en mnemonische praktijken. Aanvankelijk gedreven door de concrete aard van monumenten en de verhalen en geschiedenissen die ze met zich meedragen, begon [ fertile fields ] als een live poging om geheugen en geluid als terrein te construeren: een structuur die de ongrijpbare aard van het geheugen onderzoekt.

Dina Mimi is een beeldend kunstenaar en filmmaker, werkend en wonend tussen Palestina en Nederland. Dina is geïnteresseerd in opaciteit in bewegend beeld. Dina werkt met experimentele films en lecture performances die onderzoeken wanneer lichamen locaties van verzet worden, door zich te verdiepen in de staat van de vluchteling en de handeling van het verdwijnen. Over stomheid als een vorm van overgeërfd taalverlies en verdwijning.

S*an D. Henry-Smith werkt voornamelijk in poëzie en fotografie, en in het verlengde daarvan in geluid, performance en publicatie. Ze heeft prijzen en beurzen ontvangen van het Center for Photography at Woodstock, het Fulbright Program, The Poetry Project en Poets House. Recente solotentoonstellingen zijn “tremor low” voor ROZENSTRAAT in Amsterdam (2023) en “in awe of geometry & mornings” voor White Columns in New York (2021). Henry-Smith heeft eerder voorgedragen en opgetreden bij The Poetry Project, Basilica Soundscape, 47 Canal, Solomon R. Guggenheim Museum, The Studio Museum in Harlem, Buro Stedelijk en Stedelijk Museum, Metro54, en elders. Hun boek Wild Peach (2020) werd gepubliceerd door Futurepoem, en kwam op de shortlist voor de PEN Open Book Award, en ze zijn de auteur van twee chapbooks: Body Text (2016) en Flotsam Suite: A Strange & Precarious Life, or How We Chronicled the Little Disasters & I Won’t Leave the Dance Floor Til It’s Out of My System (2019). Ze zijn ook de co-auteur (samen met Imani Elizabeth Jackson) van Consider the Tongue (2019), en de directeur van Lunar New Year (2021). Henry-Smith werkt regelmatig samen in geluid, poëzie, performance en educatie met onder andere Dweller Electronics, Imani Elizabeth Jackson als mouthfeel, Ryan C. Clarke, Danny Sadiel Peña, Alec Mateo, Gabrielle Octavia Rucker en Derica Shields.

Francisca Khamis Giacoman is een beeldend kunstenaar uit Amsterdam. Door middel van performances, installaties en audiovisuele werken roept ze verhalen van migratie op en ontvouwt ze deze op de grens van fictie en materialiteit. Haar onderzoek gaat over taal, kennisproductie en toegankelijkheid door narratieve circulatie, waarbij ze zich richt op verschillende manieren om onszelf en anderen (opnieuw) lid te maken. Francisca is medeoprichtster van het “Museo del Perro * Honden Museum” in Amsterdam (2023), de coöperatieve uitgeverij “Ediciones Rocas Shop” in Santiago (2017-22), C.I.A (Centro de Investigación Artístico) in Santiago (2013-15) en Espacio Estamos Bien, een kunstcoöperatie in Amsterdam die bijeenkomsten, publicaties en tentoonstellingen organiseert. Momenteel leidt ze de ontwikkeling van een ondersteuningsinitiatief voor niet-Europese studenten aan het Sandberg Instituut en de Gerrit Rietveld Academie.

Alec Mateo is een Dominicaanse kunstenaar uit New York die werkt met taal, geluid en performance om de relatie tussen verhaal en onderwerp te navigeren en om het potentieel van vluchtigheid te verkennen. Mateo studeerde Creative Writing aan Brooklyn College en Critical Studies aan het Sandberg Instituut en is redacteur bij Perdu.

Lorenzo García-Andrade is geboren in Madrid en opgegroeid in Havana. Hij is cultureel werker met een achtergrond in politieke wetenschappen. Voordat hij in 2021 naar Amsterdam verhuisde om aan het Sandberg Instituut te studeren, werkte hij in Madrid op het snijvlak van verschillende artistieke en curatoriële praktijken. Los van correspondentie richten de projecten die hij ontwikkelt zich op de performativiteit die verschillende praktijken mobiliseren in specifieke contexten en gemeenschappen. Zijn werk neemt de vorm aan van tuinen, uitgebreide curatoriële settingen, de kunst van het geven, koken, gebaren en performance.

Mede mogelijk gemaakt door Amsterdam Fonds voor de Kunst, Ludo Pieters Gastschrijver Fonds van Cultuurfonds, en Goethe Instituut. In het bijzonder dank aan P////AKT.